Geçecek elbet bu zor günlerde geçecek

Salgın hastalık nedeniyle tüm dünya gibi ülkemizde zor bir süreçten geçiyor. 100 yıllık tarihinde çok daha kötü günler geçiren güzel ülkem geçecek elbet bu zor günlerde geçecek. Yine baharlar, yazlar, kışlar gelecek. Daha da güçlenerek ayağa kalkacaksın.

Evet, zor günlerden geçiyoruz. Bir virüsle darmadağın olduk. Yaşam tarzımızı, alışkanlıklarımızı değiştirmek durumunda kaldık. Okullarımız, Camilerimiz, parklarımız, caddelerimiz kapatıldı. Biranda durdu hayat. Dışarıda geçirdiğimiz zamanı artık evlerimizde ailelerimizle geçirir olduk. 
Her yıl heyecanla gelmesini beklediğimiz Ramazan’ı bu yıl salgın hastalık nedeniyle buruk karşılıyoruz. Bu gece ilk sahurumuzu yapacağız.  Eğer Corona Virüs salgını ülkemizin üzerine kara bir bulut çökmemiş olsaydı camilerimiz bu akşam ilk teravih namazı için dolup taşacaktı. Ülke tarihinde ilk kez bu yıl camilerimizde teravih namazları kılınamayacak. Toplu iftar sofraları kurulamayacak. Ailemiz ve sevdiklerimizle birlikte neşeyle oturduğumuz kalabalık iftar sofraları olmayacak evlerimizde. 

‘’Bir anda durdu hayat. Hastası olana geçmiş olsuna gidemedik. Ölüsü olan, boynu bükük kaldı cenazede, ne acısını paylaşabildik ne tabuta omuz verebildik. Uzaktan bir sela okundu, Fatiha'yı ruhuna gıyabında okuyabildik. Ne güzelmiş oysa dost sohbetleri. Ne güzelmiş, oturup bir masada gülebilmek doyasıya. Hayatı, zamanı, insanlığı paylaşabilmek. Her sabah söylene söylene kalkıp işe gidebilmek. Çoluğu çocuğu okuldan alıp "bugün ne öğrendiniz?" diyebilmek. Her hangi bir yere, "geçerken" uğrayabilmek. Maskesiz, eldivensiz, kolonyasız, sokağa çıkabilmek. Elbet geçecek. Elbet dinecek. Büyüklerimize ziyarete gittiğimizde; kolonyadan kurtulamayız belki ama o el öpülecek. Yine oturacağız aynı masalara, yine buluşacağız aynı parkta. Bin nasihat öğretecek bize bu musibet, bedeli ağır olsa da. Biraz sabır, biraz tedbir, biraz emek. Geçecek dostlarım, bu da geçecek. Beklenen bahar, özlenen o yaz mutlaka gelecek’’ Sosyal medyada gördüğüm bu sözler günümüzde yaşananların sadece kısa bir özeti.

Aslında eskiden şikâyet ettiğimiz her şey bugün ne kadar da kıymetliymiş. Bunu anladık en başta. Şimdilerde hepimiz sevdiklerimiz ve kendi sağlığımız için evde olmaya, mümkün olduğunca dışarı çıkmamaya özen gösteriyoruz. Ama dışarı çıkmak zorunda olanları da düşünmüyor değiliz. Bizim güvenliğimiz için gece gündüz sokaklarda olan güvenlik güçlerimiz gibi, biz sağlığımızdan olmayalım diye hasta olmayı göze alan sağlıkçılarımız gibi. Evinin geçimini sağlamak için çalışmak zorunda olan emekçi işçi kardeşlerimiz gibi.

İlk vakanın görüldüğü 10 Mart’tan bugüne kadar Covid-19 salgını nedeniyle ülke genelinde 2 bin 377 vatandaşımızı kaybettik. Her gün Sağlık Bakanı Fahrettin Koca kameraların karşısına geçiyor ve salgının son verilerini paylaşıyor. Vaka sayısında gerileme olduğunu söylüyor ve üzerine basa basa evde kalınması gerektiğine vurgu yapıyor. 31 şehirde sokağa çıkma yasağı ilan ediliyor iki haftadır. Tedbirler en hat safhaya ulaştı. Bu salgından en az hasarla kurtulmak için ülkece üzerimize düşeni yapmalıyız.

Bakın bugün mesela 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı. Bugün bu topraklarda özgürce yaşayabiliyorsak 100 yıl önce bugün Milli Egemenliğimizi ilan eden Türkiye Cumhuriyeti’nin kurucusu Mustafa Kemal Atatürk ve silah arkadaşları ile kahraman Mehmetçiğimize minnet ve şükran duymalıyız. Bu yıl salgın nedeniyle bayramını evlerde kutlamak zorunda kalan çocuklarımız gelecek yıllarda yine okullarında, caddelerde, meydanlarda yine coşkuyla kutlamaya devam edecek. Şanlı bayrağımız her yerde dalgalanmaya devam edecek.

Biz güçlü bir ülkeyiz. Güçlü bir milletiz. Ne savaşlar, ne salgın hastalıklar, ne ekonomik zorluklar yaşadık. Türk olmanın, inançlı bir millet olmanın verdiği güçle bu zor günlerin üstesinden de hep birlikte geleceğiz.  Güzel günler yakın…

Tüm okurlarımın Ramazan’ı şerifleri hayırla vesile olsun inşallah. Ramazan ayı ülkeme, şehrime, sevdiklerime sağlık,  bolluk, bereket ve huzur getirsin.
Evde Kal Türkiye, Evde Kal Karaman.