Aşmun Hanedanı

Tufandan sonra Mısır'da hüküm süren kralların isimleri ve hayatları ile Aşmun Hanedanı hakkında; Müellifi, Ebu'l Hasan Ali Bin Hüseyin Bin Ali Mesudi olarak bilinen Ahbar-u Zaman veya Ahbar-uz Zaman, bir diğer şekliyle de Akhbar al Zaman kitabının, Amerikalı yazar Asoncola Vito tarafından yapılan çevirisinden Aşmun (Ashmun) Hanedanı üzerine bir bölüm.

Marīnos'u Ashmūn izledi. Ashmūn, Kobṭīm'un oğluydu. İmparatorluğu Ashmūn'den Memphis'e, Doğu'dan tuzlu denize, Mısır topraklarının sınırlarında olan Barqat al-āomrā'ya kadar uzanıyordu; ve Aka'īd'dan Akhmīm'a kadar. Kendi adıyla inşa ettiği ve çağırdığı şehir olan Ashmūn'de yaşadı. Evinin adamlarını ve tüm ailesini oraya getirdi. Bu sermayenin boyutları her iki yönde de on iki mil idi. Top ve çubuk oyunları ve daha fazlasının icat edilmesiyle bu Ashmūn'dir. Saraylar inşa etti, bahçeler dikti, deniz fenerleri kaldırdı, anıtlar dikti ve kurduğu şehirlerin çoğu harikalarla doluydu. Polisler Ashmūn'in hikayesinin en görkemli hatıraları ve en olağanüstü gerçekleri içerenlerden biri olduğuna inanıyor.

Diğer şeylerin yanı sıra bir dağın dibinde bir şehir inşa ettiği ve Ūṭirāṭis adını verdiği bildirildi. Ona dört kapı verdi: Doğu'nun kapısına bir kartal imajı yerleştirdi; Batı'da bir boğa imgesi; Güneyde bir köpek imgesi ve Kuzey'de bir aslan imgesi. Rahipler, büyülü süreçlerle, bu imgelere ruhlar kattılar; bir yabancı şehre girmek istediğinde konuştular ve ancak gardiyanların izniyle girebildi. Kral bu şehre her renkten meyve veren bir ağaç dikti ve yedi gün boyunca renk değiştiren bir kubbe ile seksen cubits boyunda bir deniz feneri inşa etti. Yedinci günden sonra renk serisine yeniden başladı. Kubbe, renkli ışınlarıyla tüm şehri aydınlattı. Bu deniz fenerinin etrafında, çeşitli tiplerde su balıklarına yerleştirilen Nil'den su getirildi. Şehir, tılsımlar tarafından, bedenleri maymun kafalı adamlar olan idoller ile çevriliydi. Her birinin belirli rahatsızlıkları kovma ve belirli nimet üretme yeteneği vardı. Dört kapıyı aşan putların altında, hazineler bıraktılar ve her birine yaklaşmasına izin veren fedakarlıklar, tütsü ve büyüler başlattılar. Kral büyücülerin bu şehirde yaşamasını sağladı ve Kıpti yazarların Harikalar Şehri adını verdiği başka bir şehir inşa etti.

Bu şehrin ortasında kış ve yaz aylarında yağmur yağan bir bulut gibi bir vücut görülebilirdi. Parlak kubbeler altında, tüm hastalıkları iyileştiren masmavi sular görülebilir. Bu şehrin doğusunda, her biri iki kapı direği bulunan dört kapısı olan sevimli bir Berba vardı. Her yazı, konuşan bir yüzle şekillendirildi. Biri sözlerini anlayabilirdi ve belirli olayları ziyaret edenlere bilgi verdiler. Berba'ya arıtılmadan kim girerse ona, artık yükselemeyeceği ve daha sonra öldüğü bir hastalık veren bir nefes hissetti. Kentin ortasında bir tür ışık direğinin indiği söylenir; onu öpmeyi başaranlar, ruhların tüm sırlarını biliyorlardı, tüm sözlerini duyuyor ve tüm eserlerini görüyorlardı. Şehrin kapılarının her birine, üzerine bir bilimin yazıldığı bir levha tutan bir keşiş heykeli yerleştirildi. Bu bilimi edinmek isteyenler heykele yaklaştı, eline dokundu, elini göğsünün üzerinde tuttu ve bu bilim hemen kalbine girdi. Bu iki şehre Hermes adıyla, yani Merkür adıyla çağrıldığı ve hala aynı eyalette bulundukları söyleniyor.

Bir gelenek, bir adamın daha sonra Mısır valisi olan 'Abd al-'Azīz ibn Marwīn'a geldiğini ve başıboş bir deve aramak için Batı'nın vahşi doğasında bulunduğunu söyledi. çeşitli meyvelerle dolu büyük bir ağaç buldu. Bunları yedi ve bazılarını bir hüküm olarak götürdü. Bir Copt, bu şehrin büyük hazineleri içermesi gereken iki Hermes kentinden biri olduğunu açıkladı. 'Abd al-'Azīz bu adamla kenti bulmak için evinin bazı üyelerini bir ay boyunca hükümlerle donatılmış olarak gönderdi; ama boşuna çölün tamamını keşfettiler, çünkü şehrin izini bulamadılar.

Ashmūn, babasının en adil çocuklarıydı, sanata daha fazla tadı ve işine daha fazla hevesli olanı. Hafızası erkekler arasında korundu. Nil'in ortasında renkli camla kaplı odaları inşa eden oydu. Polisler, Ashmūn'dan Nil'in kendisini boşalttığı noktaya kadar bir yeraltı geçidi kazdığını ve bu yeraltı geçidinin kızları için güneş tapınağına giderken yapıldığını söylüyor. Bu geçit döşenmiştir ve duvarları renkli camlarla zengin bir şekilde dekore edilmiştir. Ayrıca Ashmūn'un tüm kardeşlerinden daha uzun süre hüküm sürdüğü söylenir. Tarihçiler saltanatını sekiz yüz yıl olarak atarlar. 'İtesditler hükümdarlığının altıncı yüzüncü yılında onu krallığından kurtardı ve doksan yıl boyunca iktidarı elinde tuttu. Sonra ülkeden hasta oldular ve onu bir vezire emanet ettiler. Arabistanlı Petraea'daki Wādi al-Qura'dan giderken Ar Rāhibah'a gittiler ve anıtlar, sanat eserleri ve köyler ( kota ) yaptıkları bu yerde oturdular . Sonra rüzgar onları yakaladı ve öldürdü. Mısır Krallığı ülkeyi terk ettikten sonra Aşman'ın mülkiyetine geri döndü.

Saltanatı sırasında bakır bir kaz yapıldığı söylenir; bir yabancı girmek istediğinde, bu kaz çığlık atıp kanatlarını döverdi. Halk böylece yaklaşımı konusunda uyarıldı ve onu kentlerine tanıtabilir ya da kendi seçimleriyle girişini engelleyebilirler. Yılanlar aynı anda çoğaldı. Bazı hileler onları ele geçirmeye izin vermek için icat edildi. Etleri ve yağları uyuşturucu ve ilaç haline getirildi.

Ashmūn, Mısır'da Nīr ūz'i ( Yeni Yıl kutlaması ) kuran ilk kişi oldu. Bu festival, Mısırlıların yıldızları onurlandırmak için yemeye ve içmeye devam ettikleri yedi gün sürdü. Onun zamanında El-Bahnâā da inşa edilmiştir. Orada sarı cam koltukları destekleyen sütunlar kuruldu. Koltukların kendileri, güneş doğduğunda şehirdeki ışınları yansıtan bir kubbe ile örtülmüştür. Bu kralın 830 yıl hüküm sürdüğü ve sonra öldüğü söyleniyor. Küçük piramitlerden birine gömüldü. Diğerleri mezarının Aşminin kenarında olduğunu bildiriyor. Onunla birlikte büyük miktarlarda para, birçok harika ve sayısız hazine gömüldü. Ayrıca bu tapınağa kurulan yedi yıldızın putlarını yerleştirdiler; on bin altın ve gümüş şamdan; on bin tabak altın, gümüş ve erimiş cam; Tıbbi şişelerle dolu bin şişe. Bütün bunlara, adı hükümdarlığının süresi ve ölüm tarihi ile birlikte yazıldı.

Erkekler āqi ūs

Ondan sonra oğlu Menāqiūler hüküm sürdü. Güçlü ve deneyimli bir prensti. Tarıma, kurulan şehirlere ve dikilmiş anıtlara yeni bir ivme kazandırdı; bilgelik kurallarını kodladı, kralların ve bilgelerin sayfalarını yeniledi ve harikalar yaptı. Kendini izole ettiği bir şehir inşa etti. Bu kasaba güçlendirildi; her bir tarafında seksen bakır idol bulunan dört kule vardı. Bu putların ellerine çeşitli silahlar yerleştirdiler ve onlara özelliklerini kazdılar. Memphis'te rahip kasttan büyüyü öğreten bir adam vardı. Dinleyicilerine timsah ve büyük kedileri yakalamayı öğretti. Kral onun için bir şehir inşa etti ve oraya gitmesini emretti. Burası Akhmīm şehriydi.

Menāqiūs kırk yıl hüküm sürdü ve öldü. Açılamayan deniz piramidine gömüldü. Yanına çok miktarda para, mücevher, vazo, imge ve benzeri şeyler koyarlar. Yukarıda adı ve ölüm tarihi yazılmıştır.

Bu kral babasının sıkılığını ve ihtiyatlılığını miras almıştı. Mısırlıların gözünde harikaydı. İlk olarak terazi biçimlendiren ve memurlarına onları kullanmalarını emreden, ilk olarak hasta ve sakatlık tedavisi için hastaneler bulan kişi oydu. Şifalı otlar sağladı ve büyük gelir elde ettiği doktorları kurdu ve onları güvenilir erkeklerin yönetimine soktu. Kendi şerefine bir şölen kurdu; her gün bu gün, denekleri onun etrafında toplanmaya, yedi gün boyunca yiyor ve içiyordu ve aralarında bol miktarda largesse yayıyordu. Altınla çevrili sütunlardan yapılmış bir salonda oturdu, kendini altın kumaştan yapılmış kıyafetlerle kapladı ve başının üstünde altın varak ve erimiş camla kaplı bir kubbe vardı. Konuları bu süre zarfında kendisinden talepte bulunmak için serbestti; festival sona erdiğinde eve döndüler.

Bu saltanat altında çöl vahasında Shantarah şehri kuruldu. Aynı boyutta beyaz taşlarla kare plan üzerine inşa edilmiştir. Her yüz, karşı yüzdeki kapıya giden büyük bir arterden geçen bir kapı ile delinmiştir. Atardamarın sağında ve solunda, yolların şehre doğru ilerlediği küçük kapılar açıldı. Bu şehirde, etrafında yedi basamaklı bir merdiven bulunan bir amfitiyatro inşa ettiler. Bu amfitiyatro, büyük mermer sütunlarla desteklenen yaldızlı ahşap kubbe ile örtülmüştür; ve kubbenin tepesinde, güneşle dönen siyah granit idolün baktığı mermer bir deniz feneri vardı. Kubbenin etrafına çeşitli tonlarda ıslık çalan ve bağıran diğer değerli maddelerin putları yerleştirildi. Kral, oğulları, ailesi ve prenslerin oğulları ile çevrili en yüksek amfitiyatroda oturuyordu. İkinci düzeyde baş rahipler ve vezirler; üçüncüsü, ordu başkanları. Çeşitli bilimlerden filozoflar, gökbilimciler, doktorlar ve öğretmenler dördüncü sıradaydı; beşinci tarım müdürleri; altıncı usta ustalar; ve yedinci sıradan insanlar. Her sınıfın insanlarına, “Sadece neyin altında olduğuna bak, üstünde olana bak, çünkü onu elde edemezsin” dendi. Ve bu herkes için harika bir dersdi.

Menāqiūlerin çok sayıda karısı vardı; özellikle lehine paylaştığı ikisini sevdi ve onları aynı sandalyeye oturttu. Fakat bir süre sonra, ikisinden birini tercih etmeye geldi. Diğeri, kendini terk ettiğini görünce kıskançlıkla delirdi. Bir bıçak aldı, kralın olduğu yere gitti, şu anda rakibi ile seks yaparken ve ona silahla vurdu. Kral onu savunmak için ayağa kalktı; kafasına sırayla vurdu. Hemen durdurulmuş olan katili yakalayarak düştü. İnfazını emretmek için zamanı vardı ve başının kendi mezarına yerleştirilmesini istedi. Sonra ruhu bıraktı. Altmış yıl hüküm sürmüştü. İktidar oğlu Marqūrah'ın eline geçti.

Marqūrah

Marqūrah tahta çıktı; krallığın soyluları onu tebrik etmek ve uzun ve mutlu bir saltanat dilemek için geldiler. Güçlü bir kraldı, yakışıklı ve zeki. Bilgeliğe yön vermeye başladı; ziraat geliştirdi, boş yerleri doldurdu ve baş rahiplere dini konularda yargıda bulunmaları talimatını verdi. Polislerin kitaplarına göre, Mısır'daki vahşi hayvanları evcilleştiren ve onları süren Marqūrah oldu. Tapınaklar inşa etti. Memphis'in batısında ve bugün hala parçaları olan putları kurdu. Saltanatı otuz yıl sürdü. Mezarı Memphis'in batısındaki güzergah boyunca iki günlük bir yolculukla inşa edilmiştir.

Bilāṭis

Marqūrah, halen çocuk olan oğlu Bilāṭis'e iktidarı bıraktı. Annesi Morhabah, krallığı, vezir ve rahiplerin yardımıyla yönetti. Çok güçlü bir kadındı; işler daha önce olduğu gibi onun yönetimi altında devam etti. Soylulara ve sadece insanlara karşı cömert olduğunu gösterdi; bazı külfetli vergileri kaldırdı ve sevildi.

Onun yönetimi altında, Batı çölünde büyük havuzlar inşa edildi. Ortasına, üstünde hiç kurumadan suyun aktığı taş bir havza olan otuz cubits yüksekliğinde bir kule inşa etti. Bu havzaların etrafında renkli taşların putları her türlü şekilde duruyordu: hayvanlar, sürüngenler, kuşlar. Her hayvan, ona benzeyen idole çekildi ve daha sonra eliyle yanına alınabildi.

Kral büyüdüğünde, tutkuyla avlanmayı severdi. Annesi, değerli taşlarla dolu kubbelerin altında, takdire şayan çizimler ve gravürlerle süslenmiş kubbelerin altında altınla kaplı mermer sütunlara monte edilmiş koltukların bulunduğu bir eğlence pavyonu yapmasını sağladı. Su, binanın altındaki ağızlardan fışkırdı ve her renkteki halılarla kaplı çiçek tarhlarını sulayan gümüş kaplı kanallara döküldü. Bu yataklara dikilen heykeller değişik tonlarda ıslık çaldı; çeşitli meyveler taşıyan ağaçlar bahçelerde büyüdü ve aralarında değerli ipek büyük perdeler gerildi. Bilāṭis'in annesi daha sonra oğlunun kuzenleri ve prenslerin kızları arasından evlenmek için güzel kadınlar seçti. Bahçelerinin etrafında, vezirler, rahipler ve usta zanaatkârların gelip işlerini krala anlatmaları için odalar kuruldu. Çoğu zaman, kral onları bahçelerde aldı. Ardından, davalarını sunmayı bitirdikten sonra, masasına içecek ve yiyecek getirmelerini sağladı; gece ve gündüzün geri kalanını da içerek ve yiyerek geçiriyorlardı. Kral bu şekilde yönetmeye devam etti. İşleri iyi gitti ve günleri mutluydu. Bolluk, kolay yaşam, adalet ve tüm iyi şeyler erkekler arasında yayıldı. Bir gün kral avlanmaya giderdi. Bahçesine dönecek ve arkadaşlarına hediyeler, yiyecek ve içecekler dağıtacaktı. Başka bir gün, erkekler arasında otururdu; isteklerini incelemek ve ihtiyaçlarını karşılamakla meşgul oldu; üçüncü gün karısına adadı.

Bu kral hastalandı ve çiçek hastalığından öldü. Onu bahçesine bir mezar inşa ettiler ve babaları için yaptıkları gibi altın, değerli taşları, sanat eserleri ve heykelleriyle orada bıraktılar. Saltanatı on üç yıl sürdü.